Achtergronden

In het midden van de zeventiende eeuw is de kansrekening ontstaan in een briefwisseling van de twee grote Franse wiskundigen Pierre de Fermat (1601 - 1665) en Blaise Pascal (1623 - 1662).

Het eerste echte leerboek over kansrekening is echter geschreven door de Nederlandse geleerde Christiaan Huygens (1629 - 1695). In zijn "Van Rekeningh in Spelen van Geluck" introduceerde Huygens het vaasmodel met zwarte en witte schijven, zoals bij het damspel. Allerlei vraagstukken uit de kansrekening herleidde hij tot dat vaasmodel.

Later schreef de Franse wiskundige Abraham de Moivre (1667 - 1754), die sinds 1685 in Londen woonde en een goede vriend was van Isaac Newton, zijn beroemde "The Doctrine of Chance", waarin hij de basisbegrippen van de kansrekening voortzette naar een theorie over kansverdelingen.

De moderne opbouw van de kansrekening is van betrekkelijk recente datum. De Russische wiskundige Andrej Kolmogorov (1903 - 1987) zorgde voor een preciese wiskundige theorie.