Waar gaat het over?
Het heeft lang geduurd voordat de 0 (nul) in algemeen gebruik raakte. Dat is niet zo gek omdat de meeste mensen er geen behoefte aan hebben om wat er niet is als aantal - dus met een getal - aan te duiden.
De reden om `0` in te voeren heeft te maken met de manier waarop wij getallen noteren. Ons getallenstelsel is een positiestelsel: 132 is nu eenmaal een ander getal dan bijvoorbeeld `231`, terwijl je in beide gevallen dezelfde cijfers `(1,2,3)` gebruikt. Maar wat doe je dan met een "lege" positie?
Hoe werkt het?
Voor getallen gebruik je het tientallig stelsel: `4321 = 1 + 2 * 10 + 3 * 100 + 4 * 1000`.
Wat nu als een getal geen tientallen heeft? Dan zet je op de plaats van het aantal tientallen "niets" neer en als symbool voor dit niets is het cijfer 0 gekozen. 4301 betekent dus: één eenheid, geen tientallen, 3 honderdtallen en 4 duizendtallen.
Daarnaast gebruik je het getal 0 om een startpunt op een schaalverdeling aan te geven. En dat brengt overwachte complicaties met zich mee: Was er ooit een jaar 0 in een jaartelling? Kun je delen door 0? En wat is `0^0`?
Wie en wanneer?
Hoewel het cijfer 0 als symbool in een positiestelsel voor getallen al bij de Babyloniërs bekend was is het systematische gebruik van 0 als getal toe te schrijven aan de Indische wiskundige Brahmagupta (598 - 670). Via het Midden-Oosten werd het gebruik van 0 als cijfer en als getal verspreid over de wereld.
Pas in de 13e eeuw is het gebruik van het tientallig stelsel met het cijfer 0 door de Italiaanse wiskundige Fibonacci naar Europa gebracht. En Simon Stevin introduceerde in zijn "De Thiende" het decimale stelsel in de Nederlanden.
Meer over nul:
> In Wikipedia (getal)
> In Wikipedia (cijfer)
> Bèta-canon
Op school:
In bedrijf:
Beroepen waar het getal 0 belangrijk is.